با قبله‌ی عالم رفتیم اتاق سینماتوگراف و فیلم غاز در خطر را دیدیم. جای شما خالی فیلم خوبی بود. فقط قبله‌ی عالم خوابش برد و مجبور شدم آخرش را در راه بازگشت خودم برای قبله جان بازی کنم.
نوروز از قدیم به ذائقه‌ی قبله خوش نمی‌آید و این سال‌ها سریال کلاه قرمزی بد جور بساط عیش قبله جان را فراهم کرده. یک گونی چیپس مزمز می‌گذارد جلوی مبارکش و ده بخور و ده بخند. هار هار و کوفت. مرا وادار می‌کند تکرارش را هم ببینم و روزی ده بار ادای هر کدام از این عروسک‌ها را برایش در بیاورم. به شوخی به من می‌گوید گاوی. اصلا کلاه قرمزی سرنوشت هر سال مرا تعیین می‌کند. چون از همان اول سال معلوم می‌کند که قبله‌ی عالم با چه زبانی بنده‌ی حقیر را خطاب خواهد کرد. امسال می‌ترسم مرا در نقش دیبی تصور کند.
قبله‌ی عالم علاقه‌ی زیادی به سینما پیدا کرده و از من خواسته فیلم کلیپ تازه‌ی همایونی شجریان را از یوتیوب برایش دانلود کنم تا ببیند. پیشاپیش توی فیسبوک همایونی‌اش نوشته: دیدیم، صدایش بدک نیست، امان از تصویر که چقدر بد بود. می.خواهم مجموعه‌ای از کلیپ‌های کوجی زادوری را برایش دانلود کنم تا سطح توقعاتش را حسابی بیاورم پایین. ذات همایونیِ جان زیادی موزیک ویدئوهای تاپ تن تماشا کرده. نگرانشم.
می‌گویم شما که خزانه‌ی مبارک دست‌تان است، بلیت بگیرید برویم چ. می‌گوید صبر کن سی‌دی‌ش بیاد. البته از گشادی‌اش است. وگرنه حالا که در پروفایل مبارکش نوشته «از چاتمی‌کیا انتظار نداشتم»، دلش می‌خواهد لااقل خود فیلم را هم ببیند.